چهارده قدم نزدیک حضور

قدم هایی برای خودسازی یاران امام زمان (عج)؛

🍃🌻قدم اول: نماز اول وقت

🍃🌻قدم دوم: احترام به پدرومادر

🍃🌻قدم سوم: قرائت دعای عهد

🍃🌻قدم چهارم:   صبر در تمام امور

🍃🌻قدم پنجم: وفای به عهد با امام زمان(عج)

🍃🌻قدم ششم: قرائت روزانه قرآن همراه با معنی

🍃🌻قدم هفتم: جلوگیری از پرخوری و پرخوابی

🍃🌻قدم هشتم: پرداخت حداقل هفته ای صدقه

🍃🌻قدم نهم: غیبت نکردن

🍃🌻قدم دهم: فرو بردن خشم

🍃🌻قدم یازدهم: ترک حسادت

🍃🌻قدم دوازدهم: ترک دروغ

🍃🌻قدم سیزدهم: کنترل چشم

🍃🌻قدم چهاردهم: دائم الوضوع بودن

         

🤲🏻ان شاءالله همگی عاقبت بخیربشین زیرسایه مولایمون صاحب العصروالزمان(عج). باشید

┅┅✿۩«أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج»۩✿┅┅

پرتو روی حبیب

مناجات عرفانی

السلام علیک یا حبیب الله ، السلام علیک یا طبیب الله

پرتو روی حبیب

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست[1]

در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست       چون من در آن دیار هزاران غریب هست

هر چند دورم از تو که  دور از توکس مباد     لیکن امید  وصل  تواَم عن قریب  هست[2]

در عشق  خانقاه  و  خرابات  فرق  نیست       هر جا که هست  پرتو روی حبیب هست

آن جا که کار صومعه را  جلوه  می‌دهند       ناقوس  دیر  راهب  و  نام  صلیب  هست

عاشق که شد که یار به  حالش  نظر  نکرد     ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریاد حافظ این همه آخر به  هرزه  نیست

هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست[3]

توضیح ضروری:

حافظ دلداده محبوبی است که بنا به گفته خویش به چهارده روایت قرآن را از بر داشته و در راه معبود مجاهدت های فراوانی داشته است و سوز و آتش درونی اش باعث شده که تمام روزنه ها و کوچه و پس کوچه های عشق را یکی پس از دیگری طی نموده و مسیر حقیقت را در نهایت پیدا کرده و در راه وصال دوست قدم بر داشته و به جاودانگی در دنیا و آخرت رسیده است و آنچه از خویش به یادگار گذاشته صدای سخن عشق است که حتی یک حرف و تنها یک حرف از غزلیات حافظ را نمی توان یافت که به دنبال مدح و ستایش و چاپلوسی امیر و حاکمی باشد و آنجا هم اگر نامی از شاه و یا وزیری در ابیات پایانی خویش می آورد کاملا ایهام بر انگیز است و اگر به محتوای مفهومی غزل توجه کنیم در می یابیم که نام آن شخص یا حاکم به صورت مجاز استفاده شده و معنی ذاتی آن اسم و یا نام، اشاره به محبوب ازلی(خداوند) و  یا پیر و مراد حقیقی او(اهل بیت علیهم السلام) دارد.

نکته قابل توجه در غزلیات خواجه این است که ساختار متنی و شعری غزلیاتش را چون قرآن کریم آمیخته به صورت و  باطن کرده است و صورت و باطن و مفهوم ابیات در تنیدگی پیچیده ای از هم قرار گرفته و لذا استخراج مفهوم را سخت را می کنند، که تنها جویندگان و پویندگان حقیقت با مجاهده می توانند به درون کلام راه یابند و برای دست یابی به درون ابیات صرفا نیاز به دل عاشق داشتن است و هیچ احتیاجی به مستندات تاریخی نیست، چون خواجه شعر خویش را از قالب زمان و مکان خارج کرده است.

تلاش برای یافتن ارجاعات فردی و شخصی در شعر حافظ خوب است اما انگشتان راهنمایی که به سمت ماه نشانه رفته نباید از خود ماه غافل شود، چرا که حافظ  راهنمایی است که به دنبال نمایاندن ماه و زیبایی اوست.

حافظ با هوشیاری و به موجب اتصال به حقیقت توانسته است عصاره مفهومی قرآن کریم را در قالب غزل و به شکل حکمت ایرانی و منطبق بر ذوق و سلیقه و فرهنگ شیعی ایرانی و اسلامی ارائه داده و کام جویندگان حقیقت در سرزمین مقدس ایران را شیرینی بخشد به شکلی که هر خانواده ایرانی همواره یک نسخه غزلیات لسان الغیب را در کنار کتاب قرآن به همراه دارد. و به جرات می توان گفت که حتی یک حرف از ابیات و غزلیات حافظ مربوط به غیر نبوده و در مسیر عشق و سلوک و حقیقت جویی و توحید سروده شده است، که تنها راز ماندگاری شعر خواجه شیراز همین می باشد. لذا در تشریح ابیات لسان الغیب در ابتدا می بایستی افق ولایی و توحید گرایی حافظ را مد نظر داشته و سپس به رمز گشایی اشعار حافظ اهل راز بپردازیم.

 


[1] وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)

[2] . متاسفانه این بیت از این غزل را علامه قزوینی و قاسم غنی ان را ضبط نکرده اند لیکن در بسیاری از نسخ چاپی دیگر این بیت وجود دارد چنانکه اکثر نسخ خطی قدیمی نیز این بیت را ضبط کرده اند.

[3] . « دیوان حافظ » غزلیات، غزل شمارهٔ ۶۳.

ادامه نوشته

زیبایی های ظهور/ محمد ادیب نیا

زيبايي هاي ظهور امام زمان علیه السلام

محمد ادیب نیا

1. تکامل عقول:

هنگامی که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) ظهور می فرماید اولین لطفی که به مردم می کنند این است که  عقل ها یشان را کامل می نمایند.

امام باقر (علیه السلام) فرمودند: هنگامی که قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان می گذارد و عقل و خرد هایشان را جمع می آورد، اخلاقشان را کامل می گرداند و به وسیله ی او مردم به رشد و کمال می رسند.

2. فراوانی نعمت:

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: امت من در زمان مهدی (عج) آنچنان از نعمت های الهی بهره مند می شوند که هرگز نظیر آن دیده نشده است، آسمان باران رحمتش را به صورت سیل آسا برآنان فرو می ریزد، زمین چیزی از گیاهانش را در خود باقی نمی گذارد و همه را می رویاند و در آن روز ثروت به روی هم انباشته می شود به طوریکه هرکس بگوید: ای مهدی به من عطا کن؛ می فرماید (آنچه خواستی) بیا بردار.

3. بی نیازی مردم:

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: در آن هنگام زمین گنجینه های خود را برای او آشکار می سازد و برکت هایش را بیرون می ریزد، انسان برای صدقه دادن و بخشش کردن جائی را نمی یابد زیرا بی نیازی همه ی مومنین را دربر می گیرد. باز پیامبر اکرم (ص) فرمودند: ایشان ثروت را به فراوانی در بین مردم می بخشد و کسی که در صدد صدقه دادن می باشد اموالی را برداشته و بر مردم عرضه می کند، اما به هرکس عرضه می کند می گوید من نیازی ندارم.

4. ادای دِین:

امیر مومنان علی(علیه السلام) فرمودند: اولین چیزی که از عدالت مهدی ظاهر می گردد این است که در سرتاسر جهان اعلام می شود، هر کس از شیعیان ما طلبکار است یاد آوری کند، اگر کسی به اندازه ی یک دانه سیر و یا خردلی بستانکار باشد به او عطا می کند تا چه رسد به کسانی که هزاران هزار درهم و دینار طلبکار باشند. هرکس هرچقدر طلبکار باشد به او عطا می فرماید.

5. امنیت:

امیر مومنان علی(ع) فرمودند: راه ها امن می شود به طوریکه یک زن  از عراق به شام می رود و پای خود را جز بر روی گیاه نمی گذارد و جواهرش را بر سرش گذاشته، از هیچ درنده و درنده خوئی نمی ترسد و امنیت و آسایش از هر نظر تمام دنیا را فرا می گیرد و جایی در کره ی زمین باقی نمی ماند مگر اینکه تمام آن از گل و گیاه سبز و خرم می شود.

6. شفای مریضان:

در آن زمان هیچ نوع گرفتاری و بیماری نخواهد بود. امام باقر(علیه السلام) فرمودند: هرکس قائم اهلبیت ما را درک کند اگر بیمار باشد بهبودی می یابد و اگر ناتوان باشد نیرومند می شود.

7. صفا و صمیمیت:

بر خلاف آنچه دشمنان بر ما تلقین کرده اند او همچون پدری  مهربان می باشد که همه به او پناه می برند و به او عشق و مهر می ورزند. رسول خدا(ص) فرمودند: امت اسلام به مهدی مهر می ورزند و به سویش پناه می برند آنچنان که زنبوران عسل به ملکه ی خود پناه می جویند او  عدالت را در پهنه ی گیتی می گستراند. صفا و صمیمیت صدر اسلام را به آنها باز می گرداند خفته ای را بیدار نمی کند، خونی را نمی ریزد. مردم در زمان ظهور حضرت همچون قبل از ظهور نخواهند بود که خون یکدیگر را به راحتی و مثل زمان جاهلیت بریزند. در آن هنگام پرندگان در آشیانه های خود شادمانند و ماهیان در قعر دریا ها به سرور می پردازند و چشمه سار ها سرازیر شده و زمین چندین برابر محصول خود را می رو یاند، ساکنان زمین و آسمان به او عشق می ورزند آسمان بارانش را فرو می ریزد و زمین گیاهانش را می رویاند. او هفت یا هشت یا نه سال در میان مردم زندگی می کند زندگان آرزو می کنند که ای کاش نیاکانشان زنده بودند و آن عدالت و آرامش را مشاهده می کردند و می دیدند که چگونه خداوند برکات خود را بر اهل زمین نازل فرموده است.

8. رام شدن درندگان:

امیر مومنان علی (ع) فرمودند: مهدی شرق و غرب عالم را تحت سیطره خود در می آورد، در آن زمان گرگ و میش در یک مکان با هم زندگی می کنند، کودکان خردسال با مارها و عقرب  ها بازی می کنند در حالی که هیچ آسیبی به آنها نمی رسد و شر  از  جهان رخت بر می بندد و تنها خیر و نیکی در میانشان باقی می ماند.

9. تکامل علم و صنعت:

امام صادق (ع) فرمودند: اگر علم 27 حرف باشد تا زمان مهدی بیش از 2 حرف آن کشف نمی شود و لکن حضرتش هر 27 حرف از علوم را پرده برمی دارد.

10. حاکمیت اسلام:

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: همه ی ادیان و مذاهب از روی زمین برداشته می شوند و جز دین خالص( اسلام) باقی نمی ماند. به خدا سوگند که همه ناهماهنگی ادیان و مذاهب از بین می رود و فقط یک دین در سرتاسر جهان حکومت می کند، چنان که خداوند(در قرآن) می فرماید: « ان الدین عند الله الاسلام [1]»

منابع: بحارالانوار ج52 ص 336؛ بشارة الاسلام ص 265؛ منتخب الاثر ص 486؛ مسند احمد حنبل ج 2 ص 52 . [2]

 


[1] . دین در نزد خدا اسلام است و بس .(آل عمران/19)

[2] . برگرفته از کتاب اسرار آفرینش. @DastaneRastan57