مناجات نامه

خدایا جهان پادشاهی تو راست

مناجات های نظامی گنجوی در ابتدای پنج گنج (خمسه) از زیباترین و دلنشین ترین مناجات ها در ادب پارسی است. در این مجال، بخش اول از مناجات روح بخش وی را در"شرف نامه"به نظاره می نشینیم، با چشم جان می خوانیم و با گوش جان می شنویم و به روح پاکش درود می فرستیم؛

خدایا جهان پادشاهی تو راست

ز ما خدمت آید،خدائی تو راست

🍃پناه  بلندیّ  و  پستی  توئی              همه نیستند، آنچه هستی توئی

🍃همه آفریده است بالا و پست           توئی آفریننده ی هر چه هست

🍃توئی برترین دانش‌آموز پاک           ز دانش قلم رانده بر لوح خاک

🍃چو شد حجّتت بر خدائی درست       خرد داد  بر تو  گوائی  نخست

🍃خرد را تو روشن بصر کرده‌ای       چراغ  هدایت  تو  بر کرده‌ای

🍃توئی  که آسمان  را  برافراختی       زمین  را  گذرگاه  او  ساختی

🍃توئی که آفریدی ز یک قطره آب       گهرهای  روشن‌ تر از  آفتاب

🍃جواهر تو بخشی  دل سنگ را      تو در روی جوهر کشی رنگ را

🍃نبارد  هوا  تا  نگوئی   ببار           زمین   ناورد   تا   نگوئی   بیار

🍃جهانی  بدین  خوبی  آراستی         برون زان که یاریگری خواستی

🍃ز گرمی و سردیّ و از خشک و تر     سرشتی  به  اندازه ی  یکدگر

🍃چنان  برکشیدی  و  بستی  نگار       که به زان نیارد  خرد  در شمار

🍃مهندس  بسی  جوید  از رازشان      نداند  که  چون  کردی  آغازشان؟

🍃به هر چه آفریدی و بستی  طراز      نیازت  نه‌ ، ای  از  همه  بی‌نیاز!

🍃چنان  آفریدی  زمین  و  زمان         همان  گردش  انجم   و  آسمان

🍃که چندان که اندیشه  گردد  بلند        سر خود برون ناورد زین کمند

🍃نبود آفرینش ، تو  بودی  خدای        نباشد همی هم، تو باشی به جای

🍃کواکب تو  بربستی  افلاک را         به مردم  تو  آراستی  خاک را

🍃چنان بستی آن  طاق  نیلوفری          که اندیشه را نیست زو برتری

🍃خرد  تا  ابد  در  نیابد  تو  را          که  تاب  خرد  بر نتابد  تو را

🍃سری کز تو گردد بلندی گرای          به  افکندن  کس  نیفتد  ز  پای

🍃کسی را که قهر تو در سرفِکَند         به پامردی کس نگردد بلند

🍃همه زیر دستیم و فرمان پذیر           توئی یاوری ده، توئی دستگیر

🍃اگر پای پیل است اگر پرّ مور          به هر یک تو دادی ضعیفی و زور

🍃که را زَهره ی آنکه از بیم  تو          گشاید زبان جز به تسلیم تو؟

🍃مرا در غبار چنین  تیره خاک           تو دادی دل روشن و جان پاک

🍃گر آلوده گردم من،اندیشه نیست         جز آلودگی خاک را پیشه نیست

🍃گر این خاک روی از گنه تافتی         به آمرزش تو که ره یافتی؟

🍃گناه  من  ار  نامدی  در شمار           تو را نام کی بودی آمرزگار؟

شب و روز  در شام  و در بامداد

 تو بر یادی از هر چه دارم  به یاد