وهابیت و عقاید آنان

محمد بن عبد الوهاب، بنیانگذار فرقه وهابیت، در رساله «کشف الشّبهات» بیش از 24 بار مسلمانان را مشرک و بیش از 25 بار مسلمانان را کافر، بت‏پرست، منافق، منکر توحید، دشمنان خدا، مدعیان اسلام، اهل باطل، نادان و شیطان خوانده است.[1] عبدالوهاب گفته است: «مسلمانان 600 سال کافر بوده‏اند. او غیر از پیروان خود، بقیه مسلمانان را از هر گروه و مذهبی مشرک و کافر و خون و اموالشان را حلال و مباح دانسته است. وی صلوات بر پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله) را نهی، و صلوات فرستنده را مجازات می‏کرده و حتی به قتل می‏رسانیده است.»[2]

لبه تیز حمله وهابیت به شیعه امامیه است. او می‏گوید:

1. شیعیان مشاهد مشرفه را تعمیر می‏کنند و مساجد را به‏نوع دیگری از شرک «شرک خفی» نامگذاری کرده‏اند. این مرحله از شرک موجب خروج از دایره اسلام نمی‏شود. اما انسان را از رسیدن به مراحل عالیه ایمان و تقوا بازمی‏دارد. قرآن کریم می‏فرماید: «و ما یؤمن أکثرهم باللّه الاّ و هم مشرکون.» (یوسف/106).

مساجد را به‏نوع دیگری از شرک به حالت تعطیل درمی‏آورند و این، خود شرک است.

2. شیعیان قبور ائمه را محترم می‏شمارند و همانند مشرکان به آن‏ها رو می‏آورند و مانند حاجیان که به حج می‏روند، آنان به حج قبّه و بارگاه امامان خود می‏روند و آن را برتر از حج می‏دانند.

3. شیعیان، قبور ائمه خود را پرستش می‏کنند و مانند کعبه روبه‏روی آن‏ها به نماز می‏ایستند.

4. شیعیان، نذر و قربانی‏های خود را به پیامبر و ائمه تقدیم می‏کنند.[3]

از طرف دیگر، اصول اساسی عقاید محمد بن عبدالوهاب و پیروانش در چهار اصل منحصر است:

1. تشبیه خدا به آفریدگانش

2. انحصار الوهیت و ربوبیت در خدا

3. عادی شمردن پیامبر اسلام و احترام نکردن به او

4. کافر شمردن تمام مسلمانان[4]

ناگفته نماند که از نظر وهابی‏ها: «توسل به ذات اولیای الهی» و «توسل به مقام و حرمت آنان»، حرام است.[5]

درخواست حاجت از غیرخدا حرام است.[6] آن‏ها معتقدند، مردگان غیرقابل تفهیم هستند.[7] درخواست شفاعت شرک است و با دلائل گوناگون بر حرمت درخواست شفاعت، استدلال می‏کنند و معتقدند پیامبران و اولیای خدا در این جهان حق شفاعت ندارند، بلکه این حق برای آنان تنها در آخرت است و هر کس بنده‏ای از بندگان خدا را میان خود و خدا واسطه قرار دهد و از او بخواهد در حق وی شفاعت کند، دچار شرک شده و شرک مشرکان به دلیل طلب شفاعت از بت‏ها بوده است.[8]

[1] . وهابیت و آل سعود (توطئه استعمار)، دکتر سید محمود اسد اللّهی، انتشارات رسالت قلم، ص 27 به نقل از کتاب فرقه وهابی‏ها، نوشته از علی دوانی.

[2] . همان، ص 28.

[3] . وهابیت و آل سعود، ص 37 و 38 به نقل از کتاب پاسخ به شبهات وهابی‏ها.

[4] . وهابیت از دیدگاه مذاهب اهل سنت، ترجمه و تحقیق محمدباقر خالصی، انتشارات دارالفکر، ص 37.

[5] . نقدی بر آئین وهابیت«شفاعت»، آیة اللّه جعفر سبحانی، انتشارات قدر، 1369، ج 1، ص 71.

[6] . همان، ص 63.

[7] . همان، ص 66.

[8] . همان، ص 60.